The Basic Principles Of یبوست هنگام پریود
The Basic Principles Of یبوست هنگام پریود
Blog Article
آریتمی قلبی چیست؟ انواع، علت و علائم تپش یا ضربان نامنظم قلب + درمان
آلرژی، یکی از مشکلات شایع کودکان است. همیشه روش های پیشگیری از بروز آلرژی مهمتر از درمان آلرژی کودکان است. انواع مختلف...
هموروئید بیماری بواسیر یا هموروئید تورم و التهاب عروق ناحیهی مقعدی است که به علت زور زدن بیش از حد حین اجابت مزاج مشکل در انواع مختلفی به وجود میآید و از عوارض شایع یبوست مزمن است.
البته اختلال در حرکات رودهای یا عملکرد راستروده و مقعد ناشی از اختلال در اعصاب دستگاه گوارش یا مصرف برخی داروها نیز در بروز این مشکل بیتأثیر نیست. برخی از علل شایع یبوست عبارتند از:
در صورت تمایل به شرکت در مسابقه مشخصات خود را وارد کنید:
در صورت عدم اثربخشی روشهای گفته شده، ممکن است با تشخیص پزشک، جراحی برای خارج کردن توده مدفوع ضرورت پیدا کند.
علاوه بر ایجاد خونریزی از راست روده، شقاق مقعدی ممکن است باعث درد زیادی در حین و بلافاصله پس از اجابت مزاج شود.
بسیاری از انواع فیبر به جذب و حفظ آب در روده کمک میکند. فیبر علاوه بر حجیم کردن مدفوع با نگه داشتن آب در خود مدفوع را نرم میکند. همزمان با افزایش میزان فیبر رژیم غذایی، توصیه میشود که مقدار آب مصرفی روزانه نیز از حد عادی بیشتر شود.
یبوست چه عوارضی میتواند داشته باشد؟ در صورت بی توجهی به درمان یبوست، فرد در معرض بیماریها و مشکلات جدیتری قرار میگیرد. عوارض جدی بیشتر در یبوستهای مزمن و شدید دیده میشود که حتی میتواند تهدیدکننده زندگی فرد باشد.
دفکوگرافی : دفکوگرافی یک روش اصلاح شدهی آزمون باریم انما است. در این روش، یبوست تلفظ یک خمیر ضخیم باریم را از طریق مقعد وارد راست روده میکنند. سپس هنگام دفع باریم خمیری از شکم فرد عکسبرداری با اشعه ایکس میکنند تا روند حرکتی مدفوع در راست روده و مقعد را کاملا بررسی کنند.
پیشگیری از یبوست اقداماتی که در پیشگیری از یبوست مؤثر است، عبارتند از :
دفع حجم زیاد خون یا داشتن مدفوع سیاه قیری رنگ ممکن است به معنای خونریزی شدید دستگاه گوارش باشد و باید فورا به پزشک مراجعه کنیم.
آدنیت مزانتر یا دل درد مزمن کودکان چیست و چگونه درمان میشود؟ یکی از شایع ترین دلایل مراجعه کودکان به پزشک، دل درد است. بسیاری از والدین...
مصرف داروهای ضد درد (مانند کدئین و اکسی کدون)، داروهای ضد افسردگی (مانند آمیتریپتیلین و ایمی پرامین) و داروهای ضد تشنج (مانند فنیتوئین و کاربامازپین)